استاندارد IEEE مفهوم پایداری ولتاژ را به شرح زیر تعریف می نماید :
توانایی یک سیستم قدرت در نگهداری ولتاژ دائمی در همه باس های ( شینه های) سیستم بعد از بروز اغتشاش در شرایط مشخص بهره برداری از شبکه. اغتشاش در یک سیستم قدرت ممکن است خروج یا به اصطلاح Trip (بخوانید تریپ) ناگهانی یکی از تجهیزات باشد یا افزایش تدریجی و آرام بار.
هنگامی که توان الکتریکی انتقالی به بار به جهت جبران و تامین نیاز بار اضافه شده در شبکه، رو به افزایش باشد، (بار می تواند مکانیکی، حرارتی یا روشنایی باشد)، و هر دو مؤلفه اصلی بحث پایداری یعنی توان و ولتاژ در محدوده قابل کنترل باقی بمانند، سیستم قدرت از نظر ولتاژی پایدار و در ثبات است. از طرفی دیگر اگر سیستم نتواند پاسخگوی بار الکتریکی اضافه شده به شبکه باشد و ولتاژ از دست برود سیستم از منظر ولتاژی ناپایدار است. پدیده فروپاشی ولتاژ (Voltage collapse) نیز هنگامی رخ می دهد که افزایش بار باعث غیرقابل کنترل شدن ولتاژ در ناحیه مشخصی از سیستم قدرت گردد؛ بنابراین ناپایداری ولتاژ در طبیعت خود یک پدیده ناحیهای و محلی است، که می تواند به فروپاشی ولتاژ شبکه بیانجامد.